วันพฤหัสบดีที่ 18 กรกฎาคม พ.ศ. 2556

Special ...TaoHun





ปัง!!

เสียงทุบโต๊ะทำให้มนุษย์เพศชายทั้งสี่คนที่นั่งอยู่ถึงกับสะดุ้ง

“อะ เอ่อ ซะ เซฮุน เองเหรอ นึกว่าใคร” คริสเอ่ยทักคนที่ยืนกอดอกมองพวกเขาอยู่ด้วยท่าทางหวาดกลัว ใช่ หวาดกลัวน่ะถูกแล้วเพราะตั้งแต่ ไอ้เทา หัวหน้าแผนกโยธาประกาศสละโสดด้วยการควงร่างโปร่งเข้ามา ทำให้คนทั้งแผนกต้องยอมรับเซฮุน ในฐานะ “เจ๊” แต่อย่าไปเรียกให้เจ้าตัวได้ยินนะไม่งั้น ตีนจะแนบปากเอาได้ ไอ้ลำพังแค่ตำแหน่ง เจ๊ของแผนกน่ะ มันไม่ได้น่ากลัวเท่าไหร่หรอก แต่คนหล่อ ขอบอกเลยนะว่า เซฮุนนั้น “โหด” กว่าผัวมันอีกครับ เรียกได้ว่า ร่วมตีกับสถาบันอื่นกับพวกเขาตลอดและไม่ต้องพูดถึงสภาพของคนที่โดนหรอกนะ บอกได้คำเดียวว่าสยองมาก แต่คนที่โดน บ่อยสุดก็ ผัว มันนั่นแหล่ะครับ พูดก็พูดเถอะ ตั้งแต่รู้จักกันมายังไม่เคยเห็น จื่อเทา มันลงให้ใครเท่าคนนี้มาก่อน มันคงรักของมันจริงๆ ช่วงนี้หัวหน้าโยธา เลยเข้าสมาคม เกลียมัว ไปเรียบร้อยแล้ว

“อืม ” ร่างโปร่งบอกก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ว่างที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นของจื่อเทา

“ไอ้เหี้ยนั่นมันอยู่ไหน” ร่างโปร่งถามเสียงเรียบ แต่อีกสี่ชีวิตได้แต่ก้มหน้านิ่ง จะให้บอกได้ยังไง ว่าคุณหัวหน้าสุดโหด กำลังเต้นอยู่กับสาวสุดเอ็กซ์ที่เพิ่งสอยมาน่ะ เพราะถ้าเกิดบอกความจริงไปนะ พูดเลยว่า “เละ”

“ผมจะให้โอกาส พวกพี่อีกครั้งนะ จะบอกดีๆ หรือต้องให้ใช้กำลัง”

“แหม เซฮุน ไอ้เรื่องแบบนี้ มันก็เป็นธรรมดาของผู้ชายหล่อๆอย่างเราไม่ใช่เหรอ อย่าคิดมากน่า” ลู่หานเอ่ยอย่างไม่กลัวตาย

“แปลว่า มันอยู่กับผู้หญิงสินะครับ” ร่างโปร่งแสยะยิ้ม

“ไอ้เหี้ยลู่ มันเอาอีกแล้ว แมร่งจะยุให้พวกมันตีกันไปถึงไหน ตีกันทีไร ไอ้เทามันก็แพ้ทุกที” ซิ่วหมิ่นกระซิบกับเฉินเสียงเบา

“เหอะ ความพินาศของชาวบ้าน คืองานของมัน มึงไม่รู้ไง” เฉินกระซิบตอบ



“แหม ไม่ว่าตอนนี้ มันจะอยู่กับใคร แต่สุดท้าย มันก็กลับไปตายรังอยู่ดีนั่นแหล่ะ จริงไหม” ลู่หานบอกด้วยรอยยิ้ม

“ครับ มันกลับไป ตาย แน่นอน หึ” เซฮุนบอกเสียงเย็นก่อนจะมองเข้าไปในกลุ่มคนที่เต้นอยู่ จากคำบอกเล่าของรุ่นพี่เป็นไปได้ว่า “มัน” ต้องอยู่ในนั้นแน่นอน



ร่างโปร่งค่อยๆยกแก้วแอลกอฮอล์ขึ้นจิบอย่างใจเย็น คนอย่าง โอเซฮุน ไม่จำเป็นต้องไปตบตีแย่งชิง “ผัว” กับใครหรอกเพราะอีกไม่เกินสามนาทีพวกมันต้องกลับมาให้เชือดแน่นอน

แล้วก็เป็นไปตามคาดเมื่อร่างสูงของคนที่เซฮุนตามหา กำลังเดินกลับมาที่โต๊ะพร้อมกับสาวสวยสุดเซ็กซี่

หึ ตาถึงนิหว่า สวยซะด้วย ร่างโปร่งแสยะยิ้มอีกสี่หนุ่มที่เหลือได้แต่กลืนน้ำลายลงคอด้วยความหวาดกลัว

“พวกพี่ ไม่ต้องบอกมันนะครับว่าผมมา ทำตัวให้เป็นปกติด้วยล่ะ” เสียงราบเรียบเอ่ยบอกก่อนที่ร่างโปร่งจะดินหลบไปอีกทาง



“เฮ้ย ไม่สนุกเหรอพี่ ทำไมทำหน้ากันแบบนั้น” ร่างสูงที่ไม่รู้ว่าตอนนี้ชะตากำลังจะขาดเอ่ยถามพลางดึงให้ คู่ควงนั่งลงบนตัก

“จื่อเทา พี่ว่าขอเก้าอี้อีกตัวก็ได้นะ ให้น้องเขานั่งตักเดี๋ยวจะ “หนัก” นะ” เฉินเอ่ยเตือน

“ไม่หนักหรอกพี่ ฮโยริน น่ะ เบาจะตาย จริงไหมจ๊ะ เบบี๋” ร่างสูงบอกก่อนจะก้มลงไปนัวเนียกับสาวเจ้าต่อ

กูเตือนมึงแล้วนะไอ้เทา ว่าถ้าเกิดยังให้นั่งอยู่แบบนี้ กูว่ามึงโดน “หนัก” แน่ เฉินบอกในใจ



“ไอ้คริส กูว่าโทรเรียกรถพยาบาลมารอเลยไหม” ลู่หานหันไปกระซิบกับเพื่อน

“กูว่าแบบนี้ เรียกมูลนิธิมาเก็บศพเลยดีกว่า ดูท่าจะหนักมาก” คริสบอกก่อนจะสะกิดลู่หานให้มองหน้าเซฮุน ที่ยืนมองพวกเขาอยู่

“เออ กูเห็นด้วยว่ะ มึงอย่าลืมถามมันนะ ว่าจะให้สวดกี่วัน”

ทั้งสี่หนุ่มกำลังไว้อาลัยให้หัวหน้าแผนกอยู่ในใจ ใช่ว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเพิ่งเกิด แต่มันเกิดมาหลายครั้งหลายคราว ก็พวกเขามันหนุ่มฮอตของสถาบัน แม้ว่าจะมีแฟนแล้วแต่ไอ้เรื่อง คนที่มันเข้ามาเนี่ย มันก็ยากจะปฏิเสธ จริงไหม



“นะ นี่ จื่อเทา มึงออกมาแบบนี้ มึงบอกเซฮุนว่าอะไรเหรอ” ซิ่วหมิ่นเอ่ยทำลายความเงียบ

“ก็บอกว่ามา ติวหนังสือกับพวกพี่ไง”

“แล้วมันก็เชื่อ” คริสเอ่ยถามอย่างแปลกใจ

“ไม่รู้พี่แต่เห็นเข้านอนตั้งแต่สองทุ่มแล้ว สงสัยจะเชื่อมั้ง” ร่างสูงตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก

“เมียมึงขี้หึง ขนาดนี้มึงยังกล้า หนีเที่ยวอีกนะ ไม่กลัวเซฮุน มาตามแหกอกหรือไง” ลู่ห่านเอ่ยถาม

“เงียบดิพี่ เมียผม มันของแรงนะ พูดถึงไม่ได้ เดี๋ยวแมร่งโผล่มา จะซวยกันเปล่าๆ”

ไม่ทันแล้วมึงเอ้ย ทั้งสี่โอดครวญในใจ



“อ้าว สวัสดีครับพี่ๆ มาเที่ยวกันเหรอครับ” เสียงหนึ่งเอ่ยขึ้นทำเอาร่างสูงถึงกับตัวแข็งทื่อ

เหี้ยแล้ว เมียมา

จื่อเทาได้มองรุ่นพี่อย่างขอให้ช่วย แต่ชั่วโมงนี้ตัวใครตัวมันแล้วกัน ว่ะ

“อะ อือ แล้วเซฮุนล่ะมาเที่ยวเหรอ” ซิ่วหมิ่นถาม เพื่อความเนียน

“ใช่พี่ พอดีว่าเบื่อ “แฟน” น่ะครับ แมร่งเจ้าชู้ชิบหาย ชอบแอบไปมีกิ๊ก ก็เลยออกมาเที่ยวซะหน่อย กะว่าจะมาหากิ๊กเอาข้างหน้าเหมือนกัน” ร่างโปร่งบอกเสียงเย็น

พลั่ก ตุ๊บ!!!

“โอ้ย จื่อเทาเป็นอะไรคะ ผลักฮโยริน ทำไม” เสียงแหลมปรี๊ดของหญิงสาวโววายขึ้นหลังจากที่ถูกจื่อเทาผลักลงจากตัก วินาทีนี้ไม่มีแล้วโว้ยคำว่าสุภาพบุรุษ อ้อ จริงๆก็ไม่เคยมีนี่หว่า ต้องเคลียร์กับเมียก่อน

“เมื่อกี้มึงว่าอะไรนะ เซฮุน” ร่างสูงถามเสียงเข้ม

“อ้าว จื่อเทาก็มาด้วยเหรอ โทษทีนะ พอดีไม่ทันเห็น” เซฮุนบอกอย่างไม่ใส่ใจ





“เอ่อ โทษนะคะ ใช่ โอเซฮุน หรือเปล่าคะ” ฮโยริน ที่เพิ่งลุกขึ้นมาได้ ส่งสายตายั่วอย่างเปิดเผยทำให้ เซฮุนแสะยิ้ม

“ใช่ครับ”

“แหมวันนี้ดีจังนะคะ ฮโยรินได้เจอคนดัง ของ SM อีกคนแล้ว” เธอบอกก่อนจะกระแซะเบียดกับร่างโปร่ง

“แต่วันนี้ คุณฮโยริน มากับ จื่อเทาไม่ใช่เหรอครับ” เซฮุนถามเสียงเรียบ

“เปล่าหรอกค่ะ พอดีว่าเจอกันที่หน้าร้านก็เลยมานั่งด้วย”

“อ้อ งั้นหรอกเหรอครับ” แม้จะใช้น้ำเสียงราบเรียบ แต่คนที่นั่งฟังได้แต่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น น้ำเสียงแบบนี้แหล่ะ ที่เป็นสัญญาณเตือนภัย หายนะแล้ว เว้ย

“ไม่คิดว่า หัวหน้าโยธา จะกินไม่เลือกขนาดนี้นะ” บอกพลางปรายตามองร่างสูงที่ยืนอยู่ข้างๆ

“เซฮุน กูว่ากลับกันดีกว่าเนาะ” จื่อเทาบอกเสียงเบา แม้จะไม่พอใจอยู่ลึกๆ ที่ร่างโปร่งไม่ขัดขืนฮโยริน แต่ว่าตอนนี้ ต้องปรับความเข้าใจก่อน

“เอ๋ ไหนบอกว่า จื่อเทากับเซฮุน ไม่ถูกกันไม่ใช่หรอคะ พูดอย่างกะอยู่บ้านเดียวกัน”



“กูว่าถ้าฮโยรินจะสงบปากสงบคำมากกว่านี้ จะดีกว่านะ” ซิ่วหมิ่นบอกกับเพื่อนเสียงเบา

“แบบนี้สิ ถึงจะสนุก กูก็อยากรู้เหมือนกันว่าไอ้เทามันจะทำยังไง” เป็นลู่หานเจ้าเดิมที่กอดอกมองอย่างถูกใจ ละครฉากนี้มันเริ่มสนุกขึ้นเรื่อยๆแล้วสิ



“นั่นสิครับ ผมกับเขาจะอยู่บ้านเดียวกันได้ยังไง ไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย จริงไหม จื่อเทา”

“เซฮุน ไม่เอาน่ากลับกันเถอะนะ” จื่อเทายังคงตื้อ

“ฮโยรินครับ ผมว่าเราออกไปเต้นกันดีกว่า ดีไหม” เซฮุนเลือกที่จะสนใจกับสาวสวยมากกว่าร่างสูง จนหัวหน้าแผนกโยธา ต้องกำหมัดแน่น

“โอ เซ ฮุน กูบอกให้กลับบ้านเดี๋ยวนี้!!!” จื่อเทาคำรามลั่นก่อนจะลากร่างโปร่งออกมาทันที



“พวกมึงว่า วันนี้ใครจะชนะ” คริสถามเพื่อนทันทีที่สองคนนั้นลากกันออกจากผับไป

“ไม่เห็นต้องคิด เซฮุน ชนะใสๆ มึงเคยเห็นไอ้เทา กล้าทำอะไรมันจริงๆ ไหมละ โถ่” ซิ่วหมิ่นบอก

“แต่มันก็ไม่แน่นะเว้ย บทลงโทษมันไม่ได้มีแค่ตบตีนะ” คริสบอกก่อนจะยกยิ้มเจ้าเล่ห์

“แต่สุดท้าย คนที่ชนะก็คือ เซฮุนอยู่ดี พวกมึงพนันกับกูไหมล่ะ” ลู่หานจอมวางแผนบอกก่อนจะ วางเงินจำนวนหนึ่งลงบนโต๊ะ

“ได้ กูพนัน ข้างไอ้เทา” คริสบอกอย่างหมายมาด

“กูว่าไอ้คู่นี้แมร่งก็แปลกๆ” ซิ่วหมิ่นกระซิบ

“ช่างหัวพวกมันเถอะ แต่ตอนนี้ กูกำลังสัมผัสได้ถึงพลังงานบางอย่างที่อยู่รอบๆตัวมึงว่ะไอ้หมิ่น” เฉินบอกก่อนจะหลับตาบริกรรมคาถาไล่ผีต่อไป

จนคนแก้มป่องได้แต่แอบถอนใจ เพื่อนกู มันเต็มสักคนไหมว่ะเนี่ย















กลับมาที่คู่รัก ของเรากันดีกว่า ไม่รู้ว่าป่านนี้ ลากกันไปถึงดาวอังคารแล้วหรือยัง

ปัง!!!

ร่างสูงยัด เซฮุน ขึ้นบนรถก่อนจะขับออกมาจากผับด้วยความเร็ว ที่มันเกินกฎหมายกำหนดไปหลายขุม แต่อีกคนกลับไม่สะทกสะท้านสักนิด

“มึงเงีบให้ได้ตลอดนะ” จื่อเทาบอกเสียงเข้ม



“ลงมา” ร่างสูงบอกก่อนจะลากคนที่เงียบมาตลอดทางเข้าไปในห้องพักที่คุ้นเคย

“ไหนบอกมาสิ มึงเงียบทำไม” จื่อเทาถามเสียงเข้ม แต่กลับมีเพียงความเงียบเท่านั้นที่ตอบกลับมา

“กูถาม มึงไม่ได้ยินหรือไง มีอะไรก็พูดออกมาสิว่ะ เงียบแบบนี้ มันอึดอัดเข้าใจไหม” แต่คนที่เงียบอยู่ทำแค่ปรายตามองก่อนจะนั่งลงบนโซฟา

“โถ่เว้ย!!”

จื่อเทากำลังหัวเสีย และหงุดหงิดมาก ที่อีกคนไม่ยอมพูดจา เขาเป็นคนใจร้อน ใครก็ตามที่ขัดใจเขามักจะจบไม่สวยนัก แต่มันไม่ใช่กับ โอเซฮุน คนๆนี้ไม่เคยกลัวเขาเลยสักนิด และก็มีแค่คนๆนี้ คนเดียวที่เขายอมอ่อนข้อให้ แต่บางครั้ง มันก็เหนื่อย



“เซฮุน กูขอร้องล่ะ พูดอะไรออกมาบ้างได้ไหม” จื่อเทาบอกเสียงเบา

“มึงไม่อึดอัดบ้างเหรอ เวลาทะเลาะกันทุกครั้งก็ต้องมานั่งเงียบแบบนี้ มึงไม่เหนื่อยหรือไง ”

“จะให้กูพูดอะไร” คนที่เงียบมานานเอ่ยขึ้น ถึงมันจะเป็นประโคสั้นๆ แต่จื่อเทาก็ยิ้มออก

“ก็มึงโกรธกูเรื่องอะไรล่ะ”

“สัด นี่มึงไม่รู้เลยหรือไงว่าทำอะไรผิด มึงหลอกกูว่าไปติวหนังสือ แต่แอบไปหากิ๊กเนี่ยนะ ” ร่างโปรงแหวลั่น

“แหม ก็มันก็ต้องมีบ้าง นิดๆหน่อยตามประสาคนหล่อไง” จื่อเทาแก้ตัวเสียงเบา

“ดี ถ้างั้นกูจะมีบ้าง เอาให้สวยกว่าของมึงเลย”

“หยุดเลย ห้ามคิดเด็ดขาด กูไม่ให้มึงมีหรอก!!”

“ทำไมกูจะมีไม่ได้ มึงยังมีได้เลย”

“ก็กูหวงของกูอ่ะ มึงเป็นเมียกูนะ กูไม่ยอมให้ใครมาเตะเนื้อต้องตัวมึงหรอก!!” ร่างสูงบอกก่อนจะกอดอีกคนไว้แน่น

“แล้วมึงคิดว่ากูหวงมึงไหมห่ะ ไอ้ที่ไปยอมให้ยัย ฮโยรินอะไรนั่น นั่งตักจนแทบจะสิงร่างกันอยู่แบบนั้นมึงคิดว่า กูดีใจมากหรือไง!!!”

“ง่ะ เมียจ๋า เค้าผิดไปแล้ว เค้าขอโทษน๊า เมียจ๋าอย่าโกรธนะ เค้าสัญญาเลย ว่าจะไม่ทำอีกแล้วน๊า นะๆ” ร่างสูงอ้อนพลางถูแก้มกับไหล่มน

“เหอะ อย่าให้กูรู้นะว่ามึงโกหก กูไม่เอามึงไว้แน่!!”

“ครับผม!!!” ร่างสูงบอก ก่อนจะกอดคนรักแน่นกว่าเดิม



“ปล่อยได้ยัง กูง่วง”

“ยัง นอนไม่ได้หรอกที่รัก เพราะ บางอย่างมันตื่นแล้ว ครึๆ” ร่างสูงบอกพลางยกยิ้มเจ้าเล่ห์

“ไอ้เหี้ย หื่นตลอดนะมึง!!”

“ผัวก็หื่นกับเมียคนเดียวนี่แหล่ะจ๊ะ มามะๆ คืนนี้ เสร็จแน่ หึๆ”



………………..END……………………

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น